Liefde
De dingen hebben soms eenzelfde naam:
een lichte kus, elkaar verwilderd bijten,
zacht mokken, blindelings met huisraad smijten,
vreemd, het valt alles onder liefde saam.
Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent,
ontdekt verbijsterd achter maan en rozen
het kleine strijdperk van twee tomelozen,
waar men elkaar om beurten tart en temt.
Eerst zacht van zin, later snel uitgestoeid,
elkander prikkelen, dan ronduit haten,
en ouder wordend: zacht weer, en vermoeid.
Zo gaat het ons, misschien in milder mate...
Twee slingerplanten in één wilde groei,
die ondanks alles elkaar niet verlaten.
Ik vind dit gedicht mooi omdat het niet alleen maar een romantische beschrijving is. Ook vind ik het mooi dat ze uiteindelijk toch samen blijven. Alleen ik kan uit eigen ervaring zeggen dat met huisraad smijten toch niet zo leuk is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten