Nicolaas Beets

Nicolaas Beets werd in Haarlem geboren, zijn vader was apotheker. Hij studeerde van 1833 tot 1839 theologie aan de Rijksuniversiteit van Leiden, en hij werd in 1839 doctor in de theologie. In zijn studententijd maakte hij kennis met het werk van de Engelse dichter Byron en schreef dichtstukken in die hierop leken, zoals 'José' (1834), 'Kuser' (1835) en 'Guy de Vlaming' (1837). In 1840 werd Beets beroepen tot predikant van de Nederlandse Hervormde Kerk in Heemstede, waar hij in hetzelfde jaar trouwde met Aleida van Foreest. Hij heeft daar ook een basisschool opgericht. Deze bestaat nog steeds en heet nu de Nicolaas Beetsschool. In 1854 verhuisde hij naar Utrecht. Van 1874 tot 1884 was hij hier hoogleraar in de kerkgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit.
Hij schreef proza, poëzie en preken. Zijn bekendste werk is de Camera Obscura, dat hij onder het pseudoniem Hildebrand schreef in zijn studententijd en waarvan de eerste versie verscheen in 1839. Hij bleef tijdens de jaren daarna vaak verhalen toevoegen aan het werk waardoor het pas helemaal klaar was in in 1851. Hij zette voorin het boek dat alle personages fictief waren. Hierdoor probeerde hij de mensen met hun aandacht bij het boek te houden. Hij wilde niet dat lezers mensen uit hun omgeving met de personages gingen vergelijken. De personages waren vaak uit de rijkere klasse. Ze kregen vaak bijnamen die al aangaven wat voor een karakter ze hadden. Later werd ook gezegd dat een paar personages toch wel hadden bestaan en het boek is dus voor een deel autobiografisch. Beets overleed op 88-jarige leeftijd in Utrecht aan een hersenbloeding.